XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Bildur garbia, deitzen diona Profeta santuc, eta irauten duna beticotasunen da, sortzen dana Jaungoicoaren amodiotic, azcartua dagoana caridadetic; araco caridade artatic, ceñetatic beguiracitzen digun Jaungoicoaren ontasunac, gurea baño lenago eta gueyago: eta beragatic bildurtzen gaitu gueyago, Jaungoicoa ofenditzea, beragandic datorquigun castigua baño.

Au da eguiaz garbitasunaren maitatzallea izatea, eta Jaungoicoaren gogo guztizco bertute ura eguiten duna bat, ceruco izar dizdiratzalle ederra.

Anima nerea, anima nerea, dudaric gabe, guciz gogocoa zaitzu, izar dizdiratzalle oyetaco bat, cedori izatea; baña onetaraco ez bacarric ayenatu bear dituzu ceregandic, itz, gogoracio eta eguite loiquerizco guciac, baicican gañera igues bear dezu irrista zaitezquen, leuntasun gucitic.

Garbitasun oni dagocala, Loyolaco Ignacio sainduac dio, ez dezaquela batec esan, onontzaño cillegui det, baño pauso bat gueyago ez: onontzaño etorrico naiz, baña gueyago ez naiz aurreratuco; ceren guchiena pensatzen degunean, erorico guerala, seculan gogoratu etzitzacuneraño.